پایگاه گاهشناسی درختی ایران

گاهشناسي اصلي، با نمونه گيري از محيط­هاي مختلفي مانند بناهاي تاريخي، بستر درياچه­ها و دره، در سري زماني روبه گذشته گسترش داده مي­شود. نمونه­هاي که مشخص نيستند مربوط به چه سالي اند، بعد از تهيه گاهشناسي شناور آنها، گاهشناسي شناور با گاهشناسي اصلي با سال تقويمي مشخص انطباق داده مي شود، تا سال گاشناسي شناور مشخص شود. در اين شکل گاهشناسي اصلي روبه گذشته توسعه داده شده و عمل تعيين تاريخ نيز انجام مي گيرد.

پسوند " Dendro " با قرار گرفتن بر ابتداي شاخه­اي علمي فرواني به زير شاخه هاي مختلفي تقسيم مي­گردد. همانطور که اشاره شد، به زير شاخه­هايي همچون " Dendroclimatology " که به شناخت شرايط اقليمي حال و گذشته ياري مي رساند و "Dendroclimatography" که به تهيه نقشه اقليمي ادوار گذشته خدمت مي­کند، به همان شکل، به " Dendroecology " ، "Dendrohydrology " و " Dendeogeomorphology " که به اکولوژي، هيدرولوژي و ژئومورفولوژي ياري مي رساند، تقسيم مي گردد (فريتز، 1976). افزون بر اين شاخه­هاي علمي، کنل[1] و شوينگروبر[2] "باستان­شناسي درختي[3]" را در ارتباط با شاخه علمي باستان شناسي و " يخبندان­شناسي درختي[4] " را در ارتباط با تحقيقات جريان­هاي رودخانه­اي بعنوان زيرشاخه هاي از " گاهشناسي درختي" معرفي کردند. علوم و زمينه­هاي کاربردي گاهشناسي درختي بصورت شماتيک در زير نشان داده شده است

---

[1] Kaennel

[2] Schweingruber

[3] Dendroarchaeology

[4] Dendroglasiology